Κανείς δε γνωρίζει ποια θα ήταν η πορεία και η εξέλιξη του Γιώργου Καρατζαφέρη στη ΝΔ αν δεν είχε διαγραφεί το 2000. Πείσμων και μεθοδικός θέλησε να αποδείξει τότε ότι μπορεί να αποτελέσει επίλεκτο μέλος του πολιτικού συστήματος ιδρύοντας το ΛΑΟΣ και εκφράζοντας την πατριωτική και λαϊκή δεξιά.
Το 2004 όμως ήταν η ώρα του Καραμανλή και η εποχή του μεσαίου χώρου.
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης και ο ΛΑΟΣ συγκέντρωσαν το 2,2 % και δεν κατάφεραν να μπουν στη Βουλή. Τέσσερις μήνες μετά ο ΛΑΟΣ αποκτά εκπροσώπηση στην Ευρωβουλή καταγράφοντας ποσοστό 4,1% στις Ευρωεκλογές και το 2007 εκλέγει 10 βουλευτές στην Ελληνική Βουλή με το 3,8% που συγκέντρωσε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2007.
Δύο χρόνια μετά ο ΛΑΟΣ έρχεται να διαψεύσει αυτούς που το θεωρούσαν παροδικό φαινόμενο στην πολιτική ζωή της χώρας και με 5,6% καταγράφει άνοδο, αυξάνοντας ταυτόχρονα και την κοινοβουλευτική του δύναμη.
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης παίζει έξυπνα μετατρέπει το ΛΑΟΣ σε κόμμα υποδοχής της ψήφου διαμαρτυρίας, επενδύει στα φοβικά σύνδρομα της ελληνικής κοινωνίας για τους μετανάστες, στην ξενοφοβία.
Οι φιλοδοξίες του όμως, δεν σταματούν εκεί. Θέλει να αναγνωριστεί το κόμμα του και ο ίδιος ως «θεσμικοί παίκτες» στο πολιτικό παιχνίδι. Γνωρίζει ότι για να το πετύχει αυτό πρέπει να «παίξει» με το σύστημα, να του αποδείξει ότι είναι χρήσιμος.
Η εκλογή του Α. Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ δημιουργεί την εντύπωση ότι θα διεμβολίσει το ΛΑΟΣ. Ο Γιώργος Καρατζαφέρης είναι όμως ευέλικτος. Βγαίνει πότε από δεξιά και πότε από αριστερά στη ΝΔ του Α. Σαμαρά. Θέλει να συνεχίσει να εισπράττει τη διαμαρτυρία και τη φθορά ενός πολιτικού συστήματος που θέλει να το αναγκάσει να τον αποδεχθεί.
Τζογάρει πολιτικά με την ψήφιση του πρώτου Μνημονίου, θέλει να εμφανιστεί υπεύθυνος απέναντι στην «ανευθυνότητα» που επέλεξαν η ΝΔ και ο Α. Σαμαράς.
Η τακτική του Γ. Καρατζαφέρη επιβραβεύεται από το σύστημα που του ανοίγει τις πόρτες του, είναι πλέον «θεσμικός παίκτης».
Ο ΛΑΟΣ αποτινάσσσει την ταμπέλα του ακροδεξιού και περιθωριακού κόμματος διαμαρτυρίας και γίνεται υπεύθυνη πολιτική δύναμη.
Δεν υπάρχει πολιτικό πάνελ χωρίς την παρουσία εκπροσώπου του ΛΑΟΣ στελέχη όπως ο Μ. Βορίδης, ο Α. Γεωργιάδης, ο Γ. Αϊβαλιώτης αποκτούν μεγάλη προβολή.
Ο Γ. Καρατζαφέρης αντιμετωπίζεται με το σεβασμό που αρμόζει σε ένα αρχηγό κόμματος.
Η επιδείνωση όμως της οικονομικής κατάρτισης, η απίστευτη φθορά του ΠΑΣΟΚ και οι κοινωνικές αντιδράσεις δημιουργούν νέα δεδομένα. Ο Γ. Καρατζαφέρης θέλει να αποτινάξει την εικόνα του κόμματος που ψήφισε το μνημόνιο και αρχίζει να ασκεί σκληρή αντιπολίτευση μέσα και έξω από τη Βουλή.
Στην κοινωνία υπάρχει ένα συνεχώς αυξανόμενο κύμα διαμαρτυρίας και ο αρχηγός του ΛΑΟΣ κάνει αυτό που ξέρει καλά: να «ψαρεύει» ψήφους διαμαρτυρίας.
Ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Αστέριος Ροντούλης αποκαλεί γομάρια τους συναδέλφους του της κυβερνητικής πλειοψηφίας από το βήμα της Βουλής για τα κοινωνικά άδικα μέτρα που ψηφίζουν.
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης όμως δε θέλει με τίποτα μία αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Α. Σαμαρά και κάνει ότι μπορεί για να αποτρέψει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η κατάρρευση της κυβέρνησης Παπανδρέου είναι προ των πυλών, ο κ. Καρατζαφέρης ζητά εκλογές.
Στην πραγματικότητα όμως θέλει να κερδίσει το ρόλο του ρυθμιστή των εξελίξεων και να ενισχύσει ακόμα περισσότερο την εικόνα του θεσμικού και υπεύθυνου παράγοντα της πολιτικής ζωής. Εκμεταλλεύεται τα τραγικά λάθη του Γ. Παπανδρέου με την πρόταση κυβέρνησης συνεργασίας υπό τον Φ. Πετσάλνικο, που προκαλεί το κοινό αίσθημα. Ακολουθεί η θεαματική του αποχώρηση από το Προεδρικό Μέγαρο και οι δηλώσεις του με τις οποίες καλεί τους άλλους δύο πολιτικούς αρχηγούς να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να καλέσουν τον κ. Λουκά Παπαδήμο, που θεωρεί ως καλύτερη λύση.
Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Καρατζαφέρης γνωρίζει πως ο κ. Παπαδήμος είναι ήδη στην Αθήνα και περιμένει να τον καλέσουν. Με τον τρόπο αυτό όμως κερδίζει πόντους, εξελίσσεται σε ρυθμιστή των εξελίξεων και κατοχυρώνει για το ΛΑΟΣ την εικόνα μιας υπεύθυνης πολιτικής δύναμης.
Πετυχαίνει όμως ένα στόχο που γίνεται πραγματικότητα πιο σύντομα απ΄ότι θα περιμένει και ο ίδιος. Τη συμμετοχή του ΛΑΟΣ σε μία κυβέρνηση συνεργασίας με 4 μάλιστα υπουργούς.
Φαινομενικά ο Γ. Καρατζαφέρης βρίσκεται σε θέση ισχύος απολαμβάνει το νέο του ρόλο, έχει γίνει πλήρως αποδεκτός ως θεσμικός παράγοντας.
Σύντομα όμως η εικόνα αυτή ανατρέπεται, οι κοινωνικές αντιδράσεις δεν μειώνονται, όπως ανέμενε ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ. Αντίθετα διογκώνονται, η θετική αύρα που συνοδεύει τον κ. Παπαδήμο τις πρώτες ημέρες, εξανεμίζεται γρήγορα. Οι αποστάσεις που κρατά η ΝΔ αντιπολιτευόμενη κάποιες φορές; την κυβέρνηση Παπαδήμου, ενισχύουν τα συστημικά χαρακτηριστικά του κ. Καρατζαφέρη και του κόμματός του.
Ο ΛΑΟΣ από κόμμα διαμαρτυρίας μετατρέπεται, στα μάτια δυνητικών και μη ψηφοφόρων του, σε υποστηρικτικό βραχίονα μίας πολιτικής που οδηγεί στη φτώχεια και αυξάνει την ανεργία. Τα πρώτα ανησυχητικά μηνύματα έρχονται από μία δημοσκόπηση στις αρχές Δεκεμβρίου και οι επόμενες δημοσκοπήσεις είναι ακόμα χειρότερες.
Ο Γ. Καρατζαφέρης καταφεύγει στο γνώριμο για αυτόν παιχνίδι των ελιγμών, ρίχνει την ιδέα της παράτασης της θητείας της κυβέρνησης Παπαδήμου. Γνωρίζει ότι αν γίνουν εκλογές μέσα στο Μάρτιο θα βρεθεί μπροστά σε ένα πολύ δυσάρεστο αποτέλεσμα, το εύρος του οποίου δεν μπορεί να προβλέψει.
Τον χαρακτηρίζουν «λαγό» του συστήματος ενώ η δανειακή σύμβαση και τα μέτρα που τη συνοδεύουν δημοσιοποιούνται με αποτέλεσμα να ενταθεί η κοινωνική αποδοκιμασία.
Η τελευταία δημοσκόπηση καθιστά προβληματική την είσοδο του ΛΑΟΣ στη Βουλή. Η ψήφος διαμαρτυρίας μονοπωλείται πλέον από τα κόμματα της Αριστεράς ενώ ο πυρήνας των ψηφοφόρων του ΛΑΟΣ μετακινείται προς τη Χρυσή Αυγή που καταγράφεται στο 3%.
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης αισθάνεται για πρώτη φορά με την πλάτη στον τοίχο αντιλαμβάνεται ότι η στήριξη αυτής της πολιτικής οδηγεί στη συρρίκνωση το ΛΑΟΣ και τον ίδιο εκτός παιχνιδιού.
Βλέπει την απεμπλοκή του από την κυβέρνηση Παπαδήμου ως το μοναδικό σωσίβιο και ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει μία ακόμα στροφή 180 μοιρών.
Ανακοινώνει την αντίθεσή του στα μέτρα, δηλώνει ότι δε θα ψηφίσει τη δανειακή σύμβαση και ζητά εκλογές. Παρεμπιπτόντως μία εβδομάδα πριν ζητούσε παράταση του βίου της Παπαδήμου.
Ο κ. Καρατζαφέρης όμως δεν έχει ζαλίσει μόνο τους πολίτες και τους ψηφοφόρους του με τις αλλεπάλληλες πιρουέτες του, έχει ζαλίσει και τα στελέχη του. Οι κκ. Βορίδης και Γεωργιάδης αποφάσισαν ότι το πολιτικό τους μέλλον κινδυνεύει από τις επιλογές και τους ελιγμούς του κ. Καρατζαφέρη. Ουσιαστικά κόβουν τις γέφυρες μαζί του ψηφίζοντας τη δανειακή σύμβαση, γνωρίζουν ότι οι επόμενες εκλογές θα είναι πολύ δύσκολες για την πολιτική και κοινοβουλευτική επιβίωσή του και προσανατολίζονται σε άλλες «πολιτείες»
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης έχει απόλυτη συναίσθηση ότι βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού και οι προσεχείς εκλογές είναι η πιο κρίσιμη και καθοριστική ζαριά που έριξε ποτέ.
Είναι βέβαιο ότι έχει μετανιώσει ήδη για πολλά. Οι τελευταίες εξελίξεις, οι ανατροπές και οι συσχετισμοί που έχουν διαμορφωθεί απέδειξαν ένα πράγμα. Ότι αν ο χρόνος γύριζε πίσω το Μάϊο του 2010 ο κ. Καρατζαφέρης θα έκανε εντελώς διαφορετικές επιλογές.
Αν είχε τότε υιοθετήσει αντιμνημονιακή τακτική σήμερα, με την αλλαγή στάση της ΝΔ, θα βρισκόταν σε θέση ισχύος καταγράφοντας διψήφια ποσοστά.
Επιπλέον θα αποτελούσε και τον φυσικό πολιτικό χώρο υποδοχής των διαγραφέντων βουλευτών της ΝΔ και κάποιοι μάλιστα από αυτούς θα είχαν ήδη προσχωρήσει.
Το λάθος του κ. Καρατζαφέρη δεν είναι τόσο οι πιρουέτες ή οι «κωλοτούμπες» για τις οποίες κατηγορείται, όσο η εμμονή και η ανυπομονησία του να γίνει αποδεκτός από το σύστημα, να κατοχυρώσει την εικόνα του θεσμικού και ρυθμιστικού παράγοντα.
Αυτό που αφαίρεσε τα αντισυστημικά χαρακτηριστικά σταμάτησε να εκφράζει την ψήφο διαμαρτυρίας και κυρίως άρχισε να τη χάνει. Αυτοί που ψήφισαν ΛΑΟΣ, στις εκλογές του 2009 μετακινούνται προς τη Χρυσή Αυγή, το ΚΚΕ (όσο και αν φαίνεται περίεργο) και κάποιοι προς τη ΝΔ ή άλλα κόμματα. Η συσπείρωση είναι πολύ χαμηλή. Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι το ΛΑΟΣ του κ. Καρατζαφέρη έχει σταματήσει εδώ και πολύ καιρό να εισπράττει και έχει αρχίσει να πληρώνει το τίμημα λανθασμένων στρατηγικών επιλογών.
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης και ο ΛΑΟΣ συγκέντρωσαν το 2,2 % και δεν κατάφεραν να μπουν στη Βουλή. Τέσσερις μήνες μετά ο ΛΑΟΣ αποκτά εκπροσώπηση στην Ευρωβουλή καταγράφοντας ποσοστό 4,1% στις Ευρωεκλογές και το 2007 εκλέγει 10 βουλευτές στην Ελληνική Βουλή με το 3,8% που συγκέντρωσε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2007.
Δύο χρόνια μετά ο ΛΑΟΣ έρχεται να διαψεύσει αυτούς που το θεωρούσαν παροδικό φαινόμενο στην πολιτική ζωή της χώρας και με 5,6% καταγράφει άνοδο, αυξάνοντας ταυτόχρονα και την κοινοβουλευτική του δύναμη.
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης παίζει έξυπνα μετατρέπει το ΛΑΟΣ σε κόμμα υποδοχής της ψήφου διαμαρτυρίας, επενδύει στα φοβικά σύνδρομα της ελληνικής κοινωνίας για τους μετανάστες, στην ξενοφοβία.
Οι φιλοδοξίες του όμως, δεν σταματούν εκεί. Θέλει να αναγνωριστεί το κόμμα του και ο ίδιος ως «θεσμικοί παίκτες» στο πολιτικό παιχνίδι. Γνωρίζει ότι για να το πετύχει αυτό πρέπει να «παίξει» με το σύστημα, να του αποδείξει ότι είναι χρήσιμος.
Η εκλογή του Α. Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ δημιουργεί την εντύπωση ότι θα διεμβολίσει το ΛΑΟΣ. Ο Γιώργος Καρατζαφέρης είναι όμως ευέλικτος. Βγαίνει πότε από δεξιά και πότε από αριστερά στη ΝΔ του Α. Σαμαρά. Θέλει να συνεχίσει να εισπράττει τη διαμαρτυρία και τη φθορά ενός πολιτικού συστήματος που θέλει να το αναγκάσει να τον αποδεχθεί.
Τζογάρει πολιτικά με την ψήφιση του πρώτου Μνημονίου, θέλει να εμφανιστεί υπεύθυνος απέναντι στην «ανευθυνότητα» που επέλεξαν η ΝΔ και ο Α. Σαμαράς.
Η τακτική του Γ. Καρατζαφέρη επιβραβεύεται από το σύστημα που του ανοίγει τις πόρτες του, είναι πλέον «θεσμικός παίκτης».
Ο ΛΑΟΣ αποτινάσσσει την ταμπέλα του ακροδεξιού και περιθωριακού κόμματος διαμαρτυρίας και γίνεται υπεύθυνη πολιτική δύναμη.
Δεν υπάρχει πολιτικό πάνελ χωρίς την παρουσία εκπροσώπου του ΛΑΟΣ στελέχη όπως ο Μ. Βορίδης, ο Α. Γεωργιάδης, ο Γ. Αϊβαλιώτης αποκτούν μεγάλη προβολή.
Ο Γ. Καρατζαφέρης αντιμετωπίζεται με το σεβασμό που αρμόζει σε ένα αρχηγό κόμματος.
Η επιδείνωση όμως της οικονομικής κατάρτισης, η απίστευτη φθορά του ΠΑΣΟΚ και οι κοινωνικές αντιδράσεις δημιουργούν νέα δεδομένα. Ο Γ. Καρατζαφέρης θέλει να αποτινάξει την εικόνα του κόμματος που ψήφισε το μνημόνιο και αρχίζει να ασκεί σκληρή αντιπολίτευση μέσα και έξω από τη Βουλή.
Στην κοινωνία υπάρχει ένα συνεχώς αυξανόμενο κύμα διαμαρτυρίας και ο αρχηγός του ΛΑΟΣ κάνει αυτό που ξέρει καλά: να «ψαρεύει» ψήφους διαμαρτυρίας.
Ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Αστέριος Ροντούλης αποκαλεί γομάρια τους συναδέλφους του της κυβερνητικής πλειοψηφίας από το βήμα της Βουλής για τα κοινωνικά άδικα μέτρα που ψηφίζουν.
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης όμως δε θέλει με τίποτα μία αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Α. Σαμαρά και κάνει ότι μπορεί για να αποτρέψει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η κατάρρευση της κυβέρνησης Παπανδρέου είναι προ των πυλών, ο κ. Καρατζαφέρης ζητά εκλογές.
Στην πραγματικότητα όμως θέλει να κερδίσει το ρόλο του ρυθμιστή των εξελίξεων και να ενισχύσει ακόμα περισσότερο την εικόνα του θεσμικού και υπεύθυνου παράγοντα της πολιτικής ζωής. Εκμεταλλεύεται τα τραγικά λάθη του Γ. Παπανδρέου με την πρόταση κυβέρνησης συνεργασίας υπό τον Φ. Πετσάλνικο, που προκαλεί το κοινό αίσθημα. Ακολουθεί η θεαματική του αποχώρηση από το Προεδρικό Μέγαρο και οι δηλώσεις του με τις οποίες καλεί τους άλλους δύο πολιτικούς αρχηγούς να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να καλέσουν τον κ. Λουκά Παπαδήμο, που θεωρεί ως καλύτερη λύση.
Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Καρατζαφέρης γνωρίζει πως ο κ. Παπαδήμος είναι ήδη στην Αθήνα και περιμένει να τον καλέσουν. Με τον τρόπο αυτό όμως κερδίζει πόντους, εξελίσσεται σε ρυθμιστή των εξελίξεων και κατοχυρώνει για το ΛΑΟΣ την εικόνα μιας υπεύθυνης πολιτικής δύναμης.
Πετυχαίνει όμως ένα στόχο που γίνεται πραγματικότητα πιο σύντομα απ΄ότι θα περιμένει και ο ίδιος. Τη συμμετοχή του ΛΑΟΣ σε μία κυβέρνηση συνεργασίας με 4 μάλιστα υπουργούς.
Φαινομενικά ο Γ. Καρατζαφέρης βρίσκεται σε θέση ισχύος απολαμβάνει το νέο του ρόλο, έχει γίνει πλήρως αποδεκτός ως θεσμικός παράγοντας.
Σύντομα όμως η εικόνα αυτή ανατρέπεται, οι κοινωνικές αντιδράσεις δεν μειώνονται, όπως ανέμενε ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ. Αντίθετα διογκώνονται, η θετική αύρα που συνοδεύει τον κ. Παπαδήμο τις πρώτες ημέρες, εξανεμίζεται γρήγορα. Οι αποστάσεις που κρατά η ΝΔ αντιπολιτευόμενη κάποιες φορές; την κυβέρνηση Παπαδήμου, ενισχύουν τα συστημικά χαρακτηριστικά του κ. Καρατζαφέρη και του κόμματός του.
Ο ΛΑΟΣ από κόμμα διαμαρτυρίας μετατρέπεται, στα μάτια δυνητικών και μη ψηφοφόρων του, σε υποστηρικτικό βραχίονα μίας πολιτικής που οδηγεί στη φτώχεια και αυξάνει την ανεργία. Τα πρώτα ανησυχητικά μηνύματα έρχονται από μία δημοσκόπηση στις αρχές Δεκεμβρίου και οι επόμενες δημοσκοπήσεις είναι ακόμα χειρότερες.
Ο Γ. Καρατζαφέρης καταφεύγει στο γνώριμο για αυτόν παιχνίδι των ελιγμών, ρίχνει την ιδέα της παράτασης της θητείας της κυβέρνησης Παπαδήμου. Γνωρίζει ότι αν γίνουν εκλογές μέσα στο Μάρτιο θα βρεθεί μπροστά σε ένα πολύ δυσάρεστο αποτέλεσμα, το εύρος του οποίου δεν μπορεί να προβλέψει.
Τον χαρακτηρίζουν «λαγό» του συστήματος ενώ η δανειακή σύμβαση και τα μέτρα που τη συνοδεύουν δημοσιοποιούνται με αποτέλεσμα να ενταθεί η κοινωνική αποδοκιμασία.
Η τελευταία δημοσκόπηση καθιστά προβληματική την είσοδο του ΛΑΟΣ στη Βουλή. Η ψήφος διαμαρτυρίας μονοπωλείται πλέον από τα κόμματα της Αριστεράς ενώ ο πυρήνας των ψηφοφόρων του ΛΑΟΣ μετακινείται προς τη Χρυσή Αυγή που καταγράφεται στο 3%.
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης αισθάνεται για πρώτη φορά με την πλάτη στον τοίχο αντιλαμβάνεται ότι η στήριξη αυτής της πολιτικής οδηγεί στη συρρίκνωση το ΛΑΟΣ και τον ίδιο εκτός παιχνιδιού.
Βλέπει την απεμπλοκή του από την κυβέρνηση Παπαδήμου ως το μοναδικό σωσίβιο και ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει μία ακόμα στροφή 180 μοιρών.
Ανακοινώνει την αντίθεσή του στα μέτρα, δηλώνει ότι δε θα ψηφίσει τη δανειακή σύμβαση και ζητά εκλογές. Παρεμπιπτόντως μία εβδομάδα πριν ζητούσε παράταση του βίου της Παπαδήμου.
Ο κ. Καρατζαφέρης όμως δεν έχει ζαλίσει μόνο τους πολίτες και τους ψηφοφόρους του με τις αλλεπάλληλες πιρουέτες του, έχει ζαλίσει και τα στελέχη του. Οι κκ. Βορίδης και Γεωργιάδης αποφάσισαν ότι το πολιτικό τους μέλλον κινδυνεύει από τις επιλογές και τους ελιγμούς του κ. Καρατζαφέρη. Ουσιαστικά κόβουν τις γέφυρες μαζί του ψηφίζοντας τη δανειακή σύμβαση, γνωρίζουν ότι οι επόμενες εκλογές θα είναι πολύ δύσκολες για την πολιτική και κοινοβουλευτική επιβίωσή του και προσανατολίζονται σε άλλες «πολιτείες»
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης έχει απόλυτη συναίσθηση ότι βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού και οι προσεχείς εκλογές είναι η πιο κρίσιμη και καθοριστική ζαριά που έριξε ποτέ.
Είναι βέβαιο ότι έχει μετανιώσει ήδη για πολλά. Οι τελευταίες εξελίξεις, οι ανατροπές και οι συσχετισμοί που έχουν διαμορφωθεί απέδειξαν ένα πράγμα. Ότι αν ο χρόνος γύριζε πίσω το Μάϊο του 2010 ο κ. Καρατζαφέρης θα έκανε εντελώς διαφορετικές επιλογές.
Αν είχε τότε υιοθετήσει αντιμνημονιακή τακτική σήμερα, με την αλλαγή στάση της ΝΔ, θα βρισκόταν σε θέση ισχύος καταγράφοντας διψήφια ποσοστά.
Επιπλέον θα αποτελούσε και τον φυσικό πολιτικό χώρο υποδοχής των διαγραφέντων βουλευτών της ΝΔ και κάποιοι μάλιστα από αυτούς θα είχαν ήδη προσχωρήσει.
Το λάθος του κ. Καρατζαφέρη δεν είναι τόσο οι πιρουέτες ή οι «κωλοτούμπες» για τις οποίες κατηγορείται, όσο η εμμονή και η ανυπομονησία του να γίνει αποδεκτός από το σύστημα, να κατοχυρώσει την εικόνα του θεσμικού και ρυθμιστικού παράγοντα.
Αυτό που αφαίρεσε τα αντισυστημικά χαρακτηριστικά σταμάτησε να εκφράζει την ψήφο διαμαρτυρίας και κυρίως άρχισε να τη χάνει. Αυτοί που ψήφισαν ΛΑΟΣ, στις εκλογές του 2009 μετακινούνται προς τη Χρυσή Αυγή, το ΚΚΕ (όσο και αν φαίνεται περίεργο) και κάποιοι προς τη ΝΔ ή άλλα κόμματα. Η συσπείρωση είναι πολύ χαμηλή. Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι το ΛΑΟΣ του κ. Καρατζαφέρη έχει σταματήσει εδώ και πολύ καιρό να εισπράττει και έχει αρχίσει να πληρώνει το τίμημα λανθασμένων στρατηγικών επιλογών.
|
|
|
Tweet
|
|
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου