Η κρίση δεν γεννά μόνο ευκαιρίες για τα λαμόγια να κερδοσκοπήσουν σε βάρος του λαού, αλλά και ευκαιρίες ανόρθωσης της χώρας. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα είναι στη κορυφή της δημοσιότητας σε όλο τον κόσμο. Τέτοια δημοσιότητα δεν είχε επιτύχει η Ελλάδα όσα ιλιγγιώδη ποσά και αν είχε ξοδέψει τις προηγούμενες δεκαετίες για διαφήμιση.
Μπορεί φυσικά αυτή η διαφήμιση να είναι αρνητική, αλλά ένας φιλόσοφος είχε πει ότι είναι κακό πράγμα να σε κατηγορούν, αλλά υπάρχει και κάτι χειρότερο. Να σε αγνοούν. Με αυτή ακριβώς την αρνητική διαφήμιση, αν την αξιοποιήσεις σωστά, μπορείς να επιτύχεις θαύματα.
Μπορεί λοιπόν αυτή τη στιγμή η Ελλάδα να είναι στο μικροσκόπιο της όλων των κατοίκων του πλανήτη, ως κράτος υπό πτώχευση, αλλά αυτή ακριβώς τη στιγμή είναι που δεν μπορούν να μας πειράξουν οι τούρκοι, ούτε μπορούν να κινηθούν διεθνώς εναντίον μας οι σκοπιανοί κ.λ.π., γιατί γνωρίζουν ότι οποιαδήποτε επαφή με το φωτιζόμενο από τα διεθνή φώτα κατατρεγμένο κράτος, θα κατέστρεφε τις όποιες προσπάθειές τους και θα… δημιουργούσε ακαριαία ένα παγκόσμιο φιλελληνικό ρεύμα.
Σήμερα λοιπόν η Ελλάδα έχει τη μοναδική ευκαιρία να αλλάξει τη μοίρα της και να επιτύχει όσα δεν μπορούσε να επιτύχει αιώνες πριν, όσο και αν προσπάθησε.
Πάντα θεωρούσαμε τη χώρα μας ως τον ομφαλό της γης. Ορίστε λοιπόν αυτό έγινε και στην πραγματικότητα. Πως μπορούμε όμως να το εκμεταλλευτούμε αυτό;
Αυτό μπορούμε να το εκμεταλλευτούμε προς δύο κατευθύνσεις (και όχι μόνο). Τόσο προς την εξωτερική πολιτική, όσο και προς την εσωτερική πολιτική.
1) Κατ’ αρχήν μπορούμε να θεσπίσουμε ΑΟΖ, μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, εκ του ασφαλούς, έχοντας το Διεθνές Δίκαιο με το μέρος μας, χωρίς να μπορεί η Τουρκία να κάνει οτιδήποτε, γιατί αυτό θα στραφεί εναντίον της. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με μια επιθετική εξωτερική πολιτική στο σκοπιανό.
2) Μπορούμε ταυτόχρονα να επιφέρουμε θεσμικές αλλαγές στο εσωτερικό της χώρα μας, τέτοιου μεγέθους, ώστε εύκολα θα μπορούσαμε να αλλάξουμε το διεθνές κλίμα υπέρ μας, κάνοντας τους ξένους να παρακολουθήσουν, πως μπορεί μια διεφθαρμένη χώρα με ένα ολοκληρωτικό στην ουσία καθεστώς (που κάποτε όμως αυτή η χώρα γέννησε τη δημοκρατία), μια τελευταία διεφθαρμένη σοβιετία, να αναγεννηθεί και να ξαναγίνει πρωτοπόρος σε θέματα δημοκρατίας (ακόμα και σύγχρονης ψηφιακής δημοκρατίας), σε θέματα διαφάνειας, καταπολέμησης της διαφθοράς και σε θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης.
Μπορούμε να κάνουμε αυτά και πολλά άλλα.
Μπορούμε;
Όχι φυσικά, δεν μπορούμε, όσο μας καταδυναστεύει αυτό το σάπιο και διεφθαρμένο οικογενειοκρατικό και κρατικοδίαιτο πολιτικό σύστημα, που έχει κάτσει στο σβέρκο μας...
Δυστυχώς, αν δεν το αποτινάξουμε γρήγορα, θα οδηγηθούμε στην πλήρη οικονομική καταστροφή και στη μόνιμη διεθνή απαξίωση…
http://hassapis-peter.blogspot.com/
|
|
|
Tweet
|
|
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου